Gorioč

Manastir Gorioč, metoh manastira Visoki Dečani, sa crkvom Sv. Nikolaja, konakom i zvonikom nalazi se na Belom kamenu, severozapadno od gradića Istoka. Po predanju sagradio ga je Sv. Kralj Stefan Dečanski i posvetio Sv. Nikolaju u znak zahvalnosti za isceljenje svojih "ogorjelin" očiju, po čemu je manastir i dobio ime. Prvobitna crkva iz 14. veka nije sačuvana. Ona je obnavljana u 16 i 18 veku kao i početkom 20 veka. Reč je o jednostavnoj, jednobrodnoj crkvi u kojoj se čuva 11 ikona slikanih u 16, 17 i 18 veku. U manastiru se čuvala i biblioteka srednjovekovnih knjiga, sa vrednim rukopisima iz 14 i 15 veka, što je zabeležio ruski putopisac Gilferding sredinom 19 veka kada je neke od knjiga poneo sa sobom u Rusiju. Ove knjige danas se čuvaju u Biblioteci grada Petersburga. U toku Drugog svetskog rata, albanski nacisti koristili su crkvu kao zatvor i u njoj mučili zatvorene Srbe. Ostale građevine u manastiru: konak, zvonik i česma sagrađeni su kasnije.Trenutno je manastir Gorioč ženski manastir u kome živi 6 monahinja sa nastojateljicom monahinjom Antusom i starim arhimandritom ocem Savom. Manastir Dečani redovno pomaže manastir i održava bogoslužbeni život. Nakon rata na Kosovu i Metohiji 1999. godine srpsko stanovništvo iz ovog kraja napustilo je ovaj kraj tako da su sestre i otac Sava ostali sami bez zaštite nekoliko dana. Danas manastir Gorioč čuvaju španski vojnici KFOR-a koji pomažu sestrama u osnovnim potrebama, posebno nabavci hrane i lekova.